Nederland heeft een femicideprobleem
We zien femicide vaak als een probleem van verre landen met een ‘machocultuur’. Maar ook in Nederland worden vrouwen vermoord door hun (ex-)partner. Vaker dan je zou denken. ‘Elke tien dagen overlijdt een vrouw hier als gevolg van huiselijk geweld.’
Het voelde alsof ik een fraudeur was. Aan de ene kant zette ik een feministisch collectief op, aan de andere kant werd ik in elkaar geslagen.” Ervaringsdeskundige en oprichter van het platform Pisswife Tessel ten Zweege (21) legt uit waarom ze nooit aangifte heeft gedaan. “Ik schaamde me heel erg omdat ik slachtoffer was geworden. Hij was al vaker in aanraking geweest met de politie, maar trok zich daar niets van aan. Dus ik wist ook dat een contactverbod niets zou helpen. Controle over mij was belangrijker voor hem. Ik denk dat ik in de maanden dat hij bij me was altijd heb gevreesd voor mijn leven.”
Die vrees komt niet uit de lucht vallen. Elke dag worden volgens de Verenigde Naties (VN) wereldwijd gemiddeld 137 vrouwen omgebracht door een familielid, partner of ex-partner. Het is een conservatieve schatting, omdat lang niet alle moorden worden geteld. Bovendien houden veel landen überhaupt niet bij wat de relatie is tussen het slachtoffer en de moordenaar. De VN spreekt dan ook van ‘het topje van de ijsberg’.
De term femicide werd in 1976 bedacht door de feministische auteur Diana E. H. Russell. Ze definieerde het woord als ‘het doden van vrouwen door mannen omdat ze vrouw zijn’. Wanneer er al over femicide wordt gesproken in de Nederlandse media, gaat het vaak over een probleem in het verre buitenland of over protesten ertegen in landen met een zogeheten ‘machocultuur’. Terwijl Nederland het per hoofd van de bevolking slechter doet dan Spanje of Italië (zie ‘Gebrekkige cijfers’); landen met een machocultuur waar juist wel veel aandacht is voor de kwestie.
“Het gaat niet per se over die machocultuur”, legt Renée Römkens uit. Zij is bijzonder hoogleraar Gender Based Violence aan de Universiteit van Amsterdam. “De term femicide is overgewaaid vanuit de VS en Mexico, waar moord op vrouwen wordt ingezet als geweldsmiddel in drugsoorlogen en mensenhandel. Maar hier in Nederland gaat het vooral over de problematiek van een man die, op het moment dat een vrouw de relatie beëindigt of haar grenzen aangeeft, dat niet kan accepteren. Het principe dat een man het niet kan verdragen geen controle te hebben over ‘zijn’ vrouw. Er is een verwachtingspatroon van dominantie binnen de patriarchale samenleving en dat is hier nog steeds een probleem.”
(…)
General Information:
